اوریل لوین
اوریل لوین در حال زدن گیتار تلکستر در کنسرت سن پترزبورگ.
اطلاعات هنرمند
نام اصلی	اوریل رمونا لوین
زادروز	۲۷ سپتامبر ۱۹۸۴(۱۹۸۴-09-۲۷) ‏(۲۷ سال) بلویل، انتاریو، کانادا
اهل کشور	کانادا
سبک‌ها	پاپ راک، پاور پاپ، پانک پاپ
کار(ها)	موسیقی‌دان، آهنگساز، بازیگر، طراح
ساز(ها)	خواننده، گیتار الکتریک، گیتار، پیانو، درامز
مدت کار	۲۰۰۲–کنون
ناشر(ها)	آریستا، آرسی‌ای
نقش‌های مرتبط	اون توبنفلد، دریک ویبلی
وب‌گاه	www.avrillavigne.com
سازهای برجسته
اسکوایر تلکستر (سیگنچر اوریل لوین)

اَوریل رِمونا لِوین (به انگلیسی: Avril Ramona Lavigne) (زادهٔ ۲۷ سپتامبر ۱۹۸۴) خواننده-ترانه‌نویس، طراح مد و بازیگر کانادایی است. او در بلویل، اونتاریو^{[پ ۱]} به دنیا آمد اما بیشتر جوانی‌اش را در شهر کوچکی در ناپانی سپری کرد. در سن ۱۵ سالگی، اوریل همراه با شنایا تواین روی صحنه ظاهر شد و در ۱۶ سالگی، قراردادی را همراه با آریستا (حال آرسی‌ای رکوردز^{[پ ۲]}) امضاء کرد. مدیر این شرکت نشر، آنتونیو «ال. اِی» رید پیشنهادی برای ساخت ۲ آلبوم به ارزش بیش از دو میلیون دلار به او داد. در سال ۲۰۰۲، لوین ۱۷ ساله، با اولین آلبومش با نام رها کردن^{[پ ۳]} وارد دنیای موسیقی شد.

آلبوم رها کردن لوین را تبدیل به جوان‌ترین «خوانندهٔ تک» کرد که تا آن‌زمان یکی از آلبوم‌هایش پُرفروش‌ترین آلبوم بریتانیا شده‌بود. آلبوم در آمریکا هم بسیار موفق بود و از آرآی‌اِی‌اِی گواهینامهٔ «چهار بار پلاتین» را دریافت کرد. تا سال ۲۰۰۹، بیش از ۱۶ میلیون نسخه این آلبوم در دنیا به فروش رفت که تنها ۶ میلیون آن در ایالات متحده بود. ترانه بسیار موفق وی «پیچیده»^{[پ ۴]} توانست همانند آلبوم رها کردن در بسیاری از کشورها رتبه اول را به دست آورد. دومین آلبوم اوریل لوین، زیر جلد من^{[پ ۵]} در سال ۲۰۰۴ عرضه شد و اولین آلبوم وی بود که توانست در ایالات متحده رتبه اول بیلبورد ۲۰۰ را به دست آورد و بیش از ۱۰ میلیون نسخه در سراسر جهان فروش کرد. سومین آلبوم لوین با نام بهترین چیز لعنتی^{[پ ۶]} در سال ۲۰۰۷ عرضه شد. این آلبوم به سومین آلبوم شماره یک وی در جدول موسیقی آلبوم‌های بریتانیا تبدیل شد و همراه با اولین تک‌آهنگ او، «دوست‌دختر»، در بیلبورد هات ۱۰۰ در ایالات متحده بود. لوین پنج تک آهنگ شماره یک جهانی دارد که شامل ترانه‌های «پیچیده»، «اسکیتر بوی»^{[پ ۷]}، «با تو هستم»^{[پ ۸]}، «پایان خوش من»^{[پ ۹]} و «دوست‌دختر» می‌باشد.

تا به‌امروز بیش از ۳۰ میلیون نسخه از آلبوم‌های لوین در جهان به فروش رسیده است^[۱] و در حال حاضر با بیش از ۱۰،۲ میلیون کپی از طرف RIAA یکی از هنرمندان برتر موسیقی از نظر فروش آلبوم در ایالات متحده محسوب می‌شود. مجلهٔ بیلبورد لوین را به عنوان ۱۰مین خواننده برتر دهه ۲۰۰۰ میلادی معرفی کرده‌است.^[۲] همچنین نام او به خاطر فروش آلبوم‌ها، موفقیت‌اش در جدول‌های فروش موسیقی و تاثیر فرهنگی آثارش در آمریکا، در ردهٔ ۲۸اُم «بهترین حرکت‌های دهه» ثبت شده‌است.^[۳][۴] او در حال حاضر روی چهارمین آلبومش کار می‌کند که قرار است پیش از سال ۲۰۱۱ عرضه شود.

لوین فعالیت‌های موسیقی خود را از ضبط موسیقی به بازی در فیلم‌ها و طراحی لباس‌ها گسترش داد. او به عنوان گویندهٔ یکی از کاراکترهای انیمیشن آنسوی حصار در سال ۲۰۰۶ نقش ایفا کرد و در همان سال اولین فیلم خویش را با نام فست‌فود نیشن بازی کرد. در سال ۲۰۰۸ برَند پوشاک متعلق به لوین با نام ابی داون^{[پ ۱۰]} شروع به کار کرد؛ در ۲۰۰۹ اولین عطرش را با نام تجاری بلک استار^{[پ ۱۱]} عرضه کرد و در سال ۲۰۱۰ دومین عطر اختصاصی او با نام فُربیدن رُز^{[پ ۱۲]} روانهٔ بازار شد.

در جولای ۲۰۰۶، لوین همراه با دریک ویبلی^{[پ ۱۳]} خواننده اصلی و گیتاریست گروه سام ۴۱^{[پ ۱۴]} که دو سال با هم دوست بودند ازدواج کرد. این ازدواج برای بیش از ۳ سال دوام آورد و لوین در اکتبر ۲۰۰۹ خواستار طلاق شد. ویبلی و لوین همکاری‌شان با یکدیگر را بعد از جدایی نیز ادامه دادند؛ ویبلی تهیه‌کنندگی چهارمین آلبوم لوین و همچنین تک‌آهنگ «آلیس» که برای فیلم سال ۲۰۱۰ تیم برتون، آلیس در سرزمین عجایب ساخته شده بود، را بر عهده داشته‌است.

 اوایل زندگی

اوریل رمونا لوین در بلویل، انتاریو زاده شد و فرزند "جودی نی لاشاو" و "جین کلاود لوین" است. پدرش اصلیت کانادایی فرانسوی دارد^[۵] و نام او را اَوریل که معادل فرانسوی ماه اِپریل یا آوریل (به انگلیسی: April) می‌باشد، انتخاب کرد.^[۶] پدربزرگ و مادربزرگ لوین کانادایی-فرانسوی هستند اما خود او به زبان فرانسوی صحبت نمی‌کند. او برادری بزرگتر از خود به نام متیو و خواهری کوچکتر به نام میشل دارد.^[۷] او دختری از خانواده طبقه کارگر جامعه بود^[۸] و از دو سالگی همراه با مادرش ترانه‌های کلیسا را می‌سرود. زمانی که او ۵ ساله بود، به ناپانی در انتاریو،^[۶] شهری با جمعیتی حدود ۵،۰۰۰ نفر، نقل مکان کردند.^{[۹][۱۰][۱۱]} اگرچه او در مدرسه کشمکش‌هایی داشت و چندین بار به دلیل بدرفتاری از کلاس بیرون شده بود، پدر و مادرش پشتیبان او برای خوانندگی بودند. پدرش برای او میکروفون، جعبه درام، کیبورد و چندین گیتار آورد و زیرزمین خانه‌شان را به یک استودیو تبدیل کرد. زمانی که لوین ۱۴ ساله بود، پدر و مادرش او را به جلسه‌های کاراواک می‌بردند.^[۱۲] او همچنین در مراسم‌های کشوری همراه با گارث بروکس، دیکسی چیکس و شانیا تواین اجراهایی داشت. او همچنین شروع به نوشتن ترانه‌های خودش نمود. اولین ترانه با نام «نمی‌توانم به تو فکر نکنم»^{[پ ۱۵]} بود که در مورد یکی از عشق‌های نوجوانی‌اش بود و بعدها خودش از آن به عنوان «یک چیز دلفریب» توصیف کرد.^[۱۳]

در ۱۹۹۸،^[۱۱] لوین برنده مسابقه‌ای رادیویی شد که به واسطه آن توانست همراه با همتای کانادایی‌اش شانیا تواین در "کورل سنتر" در اوتاوا در حضور بیش از ۲۰،۰۰۰ تماشاگر اجرا نماید.^[۶][۹] تواین و لوین ترانه «چه چیزی تو را وادار به گفتن آن کرد»^{[پ ۱۶][۶]} را اجرا کردند، لوین به تواین گفت که او "هنرمندی مشهور" خواهد شد.^[۹] در هنگام اجرایی در "تئاتر اجتماعی لناکس"، لوین توسط یکی از خواننده‌ها به نام "استفن مد" شناسایی شد. او لوین را به خواندن در یکی از ترانه‌هایش با نام «رسیدن به آسمان»^{[پ ۱۷]} که در آلبوم ۱۹۹۹ آنها گنجانیده می‌شد، دعوت کرد. پس از آن، لوین ترانه‌های «معبد دنیا»^{[پ ۱۸]} و «دو رودخانه»^{[پ ۱۹]} را برای آلبوم آینده مد، پنجره من به تو در سال ۲۰۰۰ اجرا کرد. در دسامبر ۱۹۹۹، اولین مدیر حرفه‌ای لوین، کلیف فابری، در هنگام اجرای لوین از ترانه‌هایی کانتری در کینگستون انتاریو، استعداد او را کشف کرد.^[۶][۹] فابری اجراهای وی‌اچ‌اس (VHS) ویدیویی لوین را به چندین شرکت موسیقی فرستاد و لوین شروع به دیدار با مدیران آنها نمود. مارک جووت از نت‌ورک لوین را برای کار با پیتر زی‌زو در نیویورک در تابستان سال ۲۰۰۰ آماده کرد و او ترانه «چرا؟» را نوشت. اما در سفرهای بعدی به نیویورک بود که لوین توسط آریستا رکوردز شناسایی شد که اولین آلبوم خویش را توسط همان ناشر عرضه نمود.^[۱۴]

 کارهای موسیقی

 ۲۰۰۰–۲۰۰۳: رها کردن

در نوامبر ۲۰۰۰،^[۱۰] کن گرانگارد، یکی از نمایندگان A&R، آنتونیو رید رئیس-آینده آریستا رکوردز، را دعوت به دیدار با تهیه‌کننده پیتر زی‌زو در استودیوی آنها در منهتن نمود تا صدای لوین را بشنوند. آزمایش ۱۵ دقیقه‌ای لوین، باعث تحت تأثیر قرار گرفتن رید شد و او بلافاصله قراردادی به ارزش ۱.۲۵ میلیون دلار برای دو آلبوم و یک ۹۰۰،۰۰۰ دلار اضافی را برای پیش‌پرداخت انتشارات همراه با لوین امضاء کرد.^[۱۱][۶] در همین زمان، او احساس می‌کرد که به طور طبیعی با دسته اسکیترهای دوران دبیرستانش تطابق زیادی دارد، تصویری که در اولین آلبومش دیده می‌شد. او حالا همراه با یک ناشر قرارداد امضاء کرده بود و تمام سعی‌اش را در موسیقی متمرکز کرده بود،^[۱۰] اما هنوز مجبور بود که والدینش را از این تصمیمش مطلع کند. "من نمی‌خواستم این [قرار موسیقی] را برگشت بدهم. در تمام عمرم این رویای من بوده. آنها [پدر و مادرم] می‌دانند که چه قدر من این را می‌خواستم و چه‌قدر برای آن تلاش کرده‌ام."^[۱۵][۱۳]

	«پیچیده» ترانه محصول ۲۰۰۲، اولین و یکی از موفق‌ترین ترانه‌های لوین تاکنون
آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.

در ۴ ژوئن ۲۰۰۲، لوین اولین آلبومش را با نام «رها کردن»^{[پ ۲۰]} در ایالات متحده عرضه کرد. آلبوم چندی پس از عرضه در بیلبورد ۲۰۰ توانست رتبه ۲ را بگیرد، همچنین در استرالیا، کانادا و بریتانیا در مقام اول قرار بگیرد. این موفقیت توانست لوین را در سن ۱۷ سالگی به جوان‌ترین خواننده‌تک که توانسته بود تا همان زمان در رتبه اول در بریتانیا قرار بگیرد تبدیل کند.^[۱۶] با پایان ۲۰۰۲، آلبوم توانست گواهینامه چهار-بار پلاتین را از طرف RIAA بگیرد و او را به عنوان پرفروش‌ترین خواننده زن سال ۲۰۰۲ و پرفروش‌ترین آلبوم-اول سال ثبت کند.^[۱۷] با آمدن مه ۲۰۰۳، این آلبوم بیش از ۱،۰۰۰،۰۰۰ نسخه در کانادا به فروش رسانید و از سوی انجمن صنعت ضبط موسیقی کانادا گواهینامه الماس را گرفت.^[۱۸] از سال ۲۰۰۹، فروش این آلبوم از مرز ۱۶ میلیون نسخه به صورت جهانی گذشت،^[۱۹] و تنها با فروش ۶ میلیون نسخه در ایالات متحده، RIAA گواهینامه شش‌بار-پلاتین را به آن اعطا کرد.^[۲۰]

اولین تک‌آهنگ لوین، «پیچیده» در استرالیا رتبه اول و در ایالات متحده رتبه دوم را گرفت، این ترانه همچنین یکی از بهترین و پرفروش‌ترین ترانه‌های کانادا در سال ۲۰۰۲ بود که همچنین در شوی تلویزیونی نوجوانان «داوسونز کریک»^{[پ ۲۱]} به نمایش درآمد. «پیچیده» بعدها به ۱۰۰ ترانه برتر دهه راه یافت و رتبه ۸۳ را گرفت.^[۲۲]

دیگر تک‌آهنگ‌ها، «اسکیتر بوی» و «با تو هستم» به فهرست ۱۰ برتر ایالات متحده وارد شدند.^[۲۳] در نتیجه این سه تک‌آهنگ برتر، لوین دومین هنرمند در تاریخ است که توانسته با اولین آلبومش سه تک‌آهنگ شماره ۱ را در بیلبورد مین‌استریم ۴۰ برتر داشته باشد.^[۲۴] برای موزیک‌ویدئوی «پیچیده»، لوین به عنوان "بهترین هنرمند نو" در سال ۲۰۰۲ از طرف ام‌تی‌وی شناخته شد.^[۲۵] او چهار جایزه جونو را در سال ۲۰۰۳ برنده شد و برای شش‌تای دیگر نامزد شد.^[۲۶] او جایزه موسیقی دنیا را برای "پرفروش‌ترین خواننده کانادایی در دنیا" برنده شد و برای هشت جایزه گرمی نامزد شد که شامل "بهترین هنرمند نو" و "ترانه سال" برای «پیچیده» (۲۰۰۳) بود.^[۲۷]

در ۲۰۰۲، لوین نقشی به عنوان هنرمند برجسته در موزیک ویدیوی «هزاران میلیون» از گروه پاپ پانک «تربل چارجر» ظاهر شد.^{[پ ۲۲][۲۸]} در مارس ۲۰۰۳، لوین روی جلد مجله رولینگ استون ظاهر شد^[۲۹] و بعدا در مه^[۳۰] ترانه «سوخت» را در طول نمایش ام‌تی‌وی برای احترام به متالیکا انجام داد.^[۳۱] در طول اولین تور موسیقی‌اش، تور « سعی کن مرا خفه کنی» لوین ترانه «بسکت کیس» را از گرین دی اجرا کرد.^[۳۲]

 ۲۰۰۴–۲۰۰۵: زیر جلد من

لوین همراه با متیو جرارد ترانه‌ای با نام «بریک‌اوی» را برای کلی کلارکسون به خاطر موسیقی متن فیلم سال ۲۰۰۴ «خاطرات پرنسس ۲» نوشتند.^[۳۳] این ترانه بعدا در آلبوم دوم کلارکسون با همین نام قرار گرفت و اولین ترانه آن آلبوم شد. لوین بعد از آن ترانه «ایریس» را از گو گو دالز همراه با خواننده این باند، جان رززنیک اجرا کرد^[۳۴] و در اکتبر سال ۲۰۰۴ روی جلد مجله ماکسیم ظاهر شد.^[۳۵] او بعدا ترانه متن فیلم اسپانج‌باب اسکورپنتز را ساخت و بیان کرد، "این آهنگ را کمی خشن ساختم، صداهای بلند زیادی از گیتار در آن دیده می‌شود و ما آهنگ را در وقت کم و با جنب‌و‌جوش زیادی ساختیم." لوین آهنگ را با کمک تهیه‌کننده باچ واکر بازچینی نمود.^[۳۶]